Het is wetenschappers gelukt om apen te leren gokken en wat er dan precies met hun hersenen gebeurt. Wij mensen gokken vaak met geld bij de apen gebruikten de onderzoek water als gokmiddel. Mensen en apen hebben veel met elkaar gemeen. Sommige apen lijken zoveel op mensen dat ze gebruikt kunnen worden om dwangmatig te gokken. In het onderzoek worden de rhesusapen gebruikt, twee wetenschappers van de John Hopkins University van Baltimore uit Maryland uit Amerika. De rhesusapen hebben een hersenstructuur die veel lijkt op de hersenfuncties van de mens. Dit is niet enige reden waarom ze voor deze soort apen hebben gekozen. Het is namelijk een soort dat net zo als mensen graag houdt van risico's nemen.
De rhesusapen werden getraind om te gokken tegen een computer, wonnen ze van de computer dan kregen ze een bekertje water. Daarnaast konden ze kiezen of ze met veel of weinig risico een gokje wilde wagen.
- Hoog risico: een kans van 20% op een bekertje met 10 milliliter water.
- Laag risico: een kans van 80% op een bekertje met 3 milliliter water.
Wanneer de apen voor weinig risico kiezen dan zijn ze bijna zeker van een beloning en op de lange termijn zal deze manier meer water op leveren dan de riskantere gok. De apen kozen bijna allemaal voor het bekertje met 10 millimeter. Het gebeurde niet een keer meer constant, ook al hadden ze geen dorst meer bleven ze toch voor de kant te kiezen met meer risico. In dat op zich
Gok je minder met koelere hersenen?
Maar nu komt het. Wanneer de onderzoekers een bepaald hersengebied lieten afkoelen met een metalen plaatje, werden de apen minde gok lustig. Het gaat om het deel van de hersenen dat supplementary eye field (SEF) heet, of in het Nederlands: supplementair oogveld. Het SEF is onder andere betrokken bij de sturing van oogbewegingen, maar speelt ook een rol bij het nemen van beslissingen. Met een koelere SEF, kozen de apen bijna altijd voor de gok met het lagere risico. Het lijkt er dus op, dat het SEF ‘te warm’ kan zijn, bij het afwegen van risico’s. Onderzoeker Veit Stuphorn is opgetogen over de resultaten. Hij denkt dat mensen die willen stoppen met gokken in de toekomst wellicht behandeld kunnen worden door hun SEF te manipuleren. Maar zover zijn we nog niet:
‘We snappen nog niet goed genoeg hoe het brein risico’s afweegt om al na te denken over therapeutische toepassingen. […] Op de lange termijn is er hoop op directe ingrepen in de vorm van hersenstimulatie.’
